İsmail Eğler

Cubicals

Video, 1’50”

05 / 09 / 2013 – 28 / 09 / 2013

“Cubicals” isimli çalışma, birey ve iktidar arasındaki gerilimi farklı anlam katmanları içinde ele alır. Cubicals, aynı sistem içerisinde yer alan, sistemin öngördüğü sınırlar çerçevesinde otonom davranışlar sergileyebilen, birbirleri ile ilişki kurabilen, etkileşime açık birimlerdir. Sınırları aşmadıkları sürece özgürdürler. Kübiklerin içinde yer aldığı sistem, başlangıçta doğal, hatta şiirsel bir düzen içinde görülür. Birimler, sistemin onlara sağladığı varlık alanı içerisinde sükûnet içinde devinmektedirler. Bu itaat ve uzlaşı hali, anarşik dalgaların beklenmeyen biçimde ortaya çıkmasıyla dramatik bir bozunuma uğrar. Büyük kriz, birimlerin kendilerini sistemin bütünlüğünü tehdit edebilecek alternatif davranışlar içinde bulmalarına imkân verir. Birimler, kendi potansiyellerinin farkına varırken bir yandan da kendi etrafındakileri etkileme güçlerini keşfederler.

İkinci anlam katmanı ise, sanatçının işlerinde tekrar eden ana temalardan biri olan zaman algısı üzerinedir. Sanatçının “subjektif zaman” olarak nitelendirdiği zaman algısı özneldir ve kişiden kişiye değişir. Aynı mekanda aynı olayı yaşayan farklı kişiler, birbirinin aynı olmayan zaman deneyimlerine sahiptirler. Aynı kişinin sıradan bir meşguliyet anındaki zaman deneyimi ile olağandışı bir andaki zaman deneyimi de birbirinden farklıdır. “Cubicals” işinde kameranın Z eksenindeki hareketi, yani ileriye doğru devinmesi bu durumu gramerleştirir. Dramatik patlamanın olacağı yerlerde kamera hızı değişir. Hızlanır, yavaşlar gerektiği yerlerde durur.

Dijital programlama tekniği, sanatçının kurduğu sisteme otonomluk vermesine imkân tanır. Bu teknoloji, sanatçının her olasılığı önceden tasarlandığı ve bildiği bir kurgunun aksine, sanatçının otoritesinin geriye çekildiği ve işin kendi doğası dahilinde bir tür öngörülemezlik içerdiği bir kurgu üretmek için kullanılır.